Na het verlies van een dierbare, het overwinnen van een ernstige ziekte, een Burn out of de verwerking van een verbroken relatie volgt vaak het onbegrip. Volgens de omgeving ben je hersteld en kun je weer volop functioneren. Onbegrip van collega’s op het werk en familie en vrienden. De kracht ontbreekt simpelweg om opnieuw te gaan strijden.
Je hebt een andere kijk op het leven gekregen. Veel zogenaamde problemen weet je inmiddels behoorlijk te relativeren. Hierin schuilt ook het grote gevaar. Je omgeving gaat je verwijten je eigen probleem heel groot te maken. Compleet met minder interesse in anderen. Ongemerkt komen veel gesprekken toch weer op de ziekte en daar zit niet iedereen altijd op te wachten. We hebben allemaal zo onze eigen sores.
Je bent vaak ook veel vrienden kwijtgeraakt. Soms weten vrienden echter niet hoe ze met je om moeten gaan en haken daarom af. Dat is eigenlijk jammer. Ook mis je nog de kracht, de energie om met andere mensen om te gaan. Zij weten vaak ook niet hoeveel napijn en andere belemmeringen er nog aanwezig zijn. Dat kunnen ze ook niet weten, dus moet jij ze dat duidelijk maken. Zo zijn er nog veel meer zaken die duidelijk moeten worden. Je vraagt je af of je je niet al jaren onbegrepen voelt. Heeft de ingrijpende gebeurtenis dit gevoel alleen maar versterkt. Het lijkt wel of anderen zich bedreigt voelen door jouw goedbedoelde reacties. Ook in je relatie kan dit aanleiding zijn om afscheid van elkaar te nemen. Misschien ben je wel hooggevoelig en heb je veel last van prikkels. Dat lijkt de laatste tijd alleen maar erger te worden. Ook op het werk ondervind je dergelijke problemen.
Je hebt een goed betaalde baan, maar je bent simpelweg niet gelukkig. Onze maatschappij met bijbehorende wetgeving kent maar twee varianten. Je bent ziek of niet. De fase waarin je nu zit hangt daar wat tussenin en is dus lastig te definiëren voor een personeelsmanager. Ook een directeur is veel meer bezig met de dagelijkse bedrijfsproblemen dan met jouw ziekte. Er is vaak wel begrip, maar dat is dan weer slecht te rijmen met verminderde inzetbaarheid. Overal hangt een prijskaartje aan.
Je gaat steeds meer nadenken over de problemen op de werkvloer, bepaalde collega’s, het werktempo en de problemen thuis. Op dit moment dreigt er een groot risico. Dat is de draaikolk van het zwarte gat van eenzaamheid, terugval, Burn out, depressie, gebrek aan zelfvertrouwen.
Op een bepaald moment gaat ook je leeftijd een rol spelen. Als de kinderen de deur uit zijn of je bent al met pensioen zijn er ook wat minder sociale contacten. Ook je woonplaats kan bijdragen aan een gevoel van eenzaamheid. Lekker wonen op Tenerife kan ook zijn beperkingen hebben als het gaat om contacten met vrienden en familie.
Mijn advies is om over je situatie en gevoelens te praten. Zoek iemand in je naaste omgeving en probeer eens een wat diepgaander gesprek te beginnen. Je zult zien dat iemand anders vaak met hetzelfde rondloopt. Lukt het allemaal niet om vertrouwelijk met iemand te praten zoek dan professionele hulp. Te lang blijven rondlopen met negatieve gevoelens maakt het alleen maar erger.
Het doel van dit artikel is vooral om mensen aan het denken te zetten. Over de eigen situatie, maar vooral ook om die ander eens uit te nodigen voor een kop koffie. Voor dat goede gesprek en het bieden van een luisterend oor. Je krijgt er vaak zoveel voor terug. Dankbaarheid, liefde en nieuwe vriendschappen.
effectief realistisch betrokken
Wij zijn aangesloten bij de Nederlandse Orde van Beroepscoaches, omdat wij waarde hechten aan kwaliteit. Daarnaast onderschrijven wij de Nobco Ethische gedragscode en conformeren ons aan het klachtenreglement. Dat biedt extra zekerheid voor u als afnemer.
